|
|
| > ΑΠΟ
ΤΟ ΡΙΟ ΣΤΟ ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ (ΑΦΡΙΚΗ)
|
Τον Ιούνιο του 1992 συναντήθηκαν κυβερνητικές αντπρωσοπείες από 178 κράτη μέλη του ΟΗΕ στο Ρίο της Βραζιλίας, μέλη ΜΚΟ και τοπικών αρχών όπως και αντιπροσώποι αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών οργανώσεων από 120 χώρες, όπως επίσης επιστήμονες και ερευνητές ανά τον πλανήτη, και έδωσαν ενα βροντερό παρών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Κύριο αντικείμενο του συνεδρίου στο Ρίο ήταν η κοινή αποδοχή όλων οτι πρέπει να δημιουργηθεί ένα γεφύρωμα ανάμεταξύ αναπτυξιακών, περιβαλλοντικών και κοινωνικοοικονομικών ζητημάτων.
Το Status Quo των μέχρι τότε ανταγωνιστικών συνισταμένων των αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών στρατοπέδων, τίθεται για πρώτη φορά σε τόση μεγάλη κλίμακα εν αμφιβόλω και αποτελεί την απαρχή μιας νέας δυναμικής, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα κλίμα συνεργασίας και αλληλοσυμπλήρωσης.
|
 |
Το τεράστιο ενδιαφέρον που είχαν δείξει παγκοσμιώς τα ΜΜΕ στην πρώτη μεγάλη συνάτηση του ΟΗΕ στο Ρίο σε θέματα περιβάλλοντος και ανάπτυξης είχε την ανάλογη συνέχεια 10 χρόνια μετά στο συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής με θέμα "Ριο
συν 10", όπου συζητήθηκαν τα βήματα προόδου μετά το Ριο και οι στρατηγικές για την παραπέρα ενσωμάτωση των θεμάτων που άπτονται της αειφόρου και βιώσιμης ανάπτυξης.
Σε τόσο μεγάλα συνέδρια, δεν βρίσκεσαι φυσικά μόμο να συζητήσεις και να ανταλάξεις θέσεις και αντιθέσεις, αλλά για να δώσεις μια πολιτική ώθηση στα πράγματα που χρόνια επεξεργάζονται στα κέντρα της διεθνής κοινότητας οι επιστήμονες και ειδικοί συνεργάτες του ΟΗΕ και οι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές.
Δυστυχώς ήδη στα πρόθειρα και των δυο συνεδρίων δημιουργήθηκαν αντιπαραθέσεις αναμεταξύ τωνχωρών του βορρά που δεν ήθελαν να υποχωρήσουν στο θέμα της μείωσης των ρίπων του CO2,και των χωρών
 |
γύρω από τις ΗΠΑ, που μπλόκαραν με την στάση τους μια πιο συντονισμένη και αποτελεσματικότερη πολιτική στο σημείο αυτό.
Τελικά όμως όλοι αποδέχθηκαν στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, τις αποφάσεις του Ριο και την νέου τύπου ανάπτυξη και επαύξησαν όσον αφορά στο ρόλο των κοινωνικοικονομικών συντελεστών οι οποίες αποτελούν την απαρχή για την εφαρμογή ενός δίκαιου εναλλακτικού κοινωνικού, οικονομικού και περιβαλλοντικού μοντέλου, για τον 21ο αιώνα. |
|
|
